Salam...
Sakit kepala, tension, kelam kabut, letih, serabut.....
Antara kata adjektif yg melanda koi hari ni. Puncanya hanya cuma satu.....Beiho yang koi sewa RM 350 hari ni tak boleh sodok tanah kome tu bagi terang benderang.
Kesnya, rupabentuk muka bumi tak rata dan banyak sgt tunggul2 kayu yg tajam. Kalau nak terang jugak, mahu sampai 6 hari baru siap semua kawasan.
Popalih....kalau sari 400, 6 hari harus sampai RM 2400. Pengsan kome menyediakan duit banyak tu hanya kos menerang tapak je.
Kome bajet dalam RM8000 untuk semua kos ....mana nak cekau duit nak beli benih , beli zink, upah seraya menanam, baja, dan lain2 kos...
Koi punya jangkaan, beiho tu boleh sodok bagi terang terus, tak payah kome meracun...tapi menkala dah gitu gayanya, lebih baik kome start meracun je 2,3 hari lepas...taklah pening kepala dan kena keluar kos RM350 pulak...
Hanya yg mampu bagi menyelamatkan kome keluar bajet lebih, koi suruh tokey beiho tu carik2 jelah tempat2 yg semok sangat supaya senang kome nak racun nanti.
Hendak taknak kenalah kome 4 beradik ni meracun kat situ. Itupun kalau hari tak hujan esok..
Lepas tu kena tunggu seminggu lebihlah pulak bagi memastikan anak2 kayu tu mati baru boleh start tanam anak pokok. itupun kalau mati semua, kalau tak kena bilas lagi.
Entahlah.....sama ade koi ni silap atau sengaja buat silap....koi pun tak tahu. Tapi kata orang kalau buat silap, boleh menjadikan kita pandai, tapi kalau kesilapan tersebut 2 kali kita buat, itu menunjukkan 2 kali bodohnya kite..
Cuma yang hati sikit lega bila hasil jaring tadi lepaslah 2,3 kali lauk makan nasi....
Pening.....memang pening.....projek koi 9 ekar tu tak siap2 lagi penyelenggaraannya...baru suruh adik koi start racun tadi, dah kena settelkan projek baru ni pulak...Nasib baik koi ande adik lelaki yg boleh tolong....ya lah tolong2pun kira upah jugak...pada koi bagi duit kat budak indon lebih bauk bagi kat adik sendiri...
Betullah kata orang...bukan senang nak senang....nak pulak dengan cara berkebun ni....., macam2 dugaannya tak spt yang kita jangkakan .....lain yang kite jangka , lain yg jadi....
Sekian...
9 comments:
Tu dugaan tuh.. ,mana ada orang senang terus tanpa cabaran..Sket punya hal..Bleh setel tu.. Mana tau,tetiba tersodok tempayan emas...
Sabor.. hehe... Kalau usaha lebih sket insya Allah lebih rezekinye
salam cikgu,
koi pon x paham goner carer hak betoinyer ketnyer ander orang kabo ke koi kirer borong mudoh, kira ari rugi.........entohlar.
apa2 hal.tahnioh atas hasil tangkapan awok ter.
Sesungguhnya tidak akan ada sesuatu kejayaan tanpa ada kegagalan...mekala terus aje berjaya mungkin kejayaan itu..kurang memberi makna utk kita kerana tanpa susah payahnya.
kekadang bila kite letih, mulalah fikiran berserabut...ditambah pul0k dgn tekanan lepas satu, satu....tapi apa yg rodong2 tulis kat atas tu memang betoi sangat...kalau takde dugaan tak best hidup kita...lagipun bak kata pengembara silam te....kecik je punya hal...boleh sattle punya..
* kekadang ande juga masalahnya " yg kecik ter boleh jadi besar kalau tok kene gayenya"...
betul jugek koi rase..sbb kebun aok te luas..9 ekar nak terang sehari mmg tak siap rase koi,kena buat banyok ari jugek...mampuih nak bayonye te,elok gek upoh ke adik aok je meracun..betui kate aok te alang2 melabur bior ke anak beranok sendiri..
satu mase sok menjadi gek ni..insyaAllah...
Biaselah tu rodong. Kesilapan yang tak terjangke. Lagipun bukan hidup kalo takde dugaan.
cikgu, apa kata beli beiho sndiri, nti blh sewa kat org.. :P
betullah cikgu bukan senang nak senang.
Post a Comment