Salam...
Seingat koi, tragedi mule2 urat pinggang koi meletup ialah sewaktu ngangkat kayu semasa Perkhemahan Alam Semulajadi Peringkat Kebangsaan Tahun 2003 kat Pusat Kokurikulum Pahang dulu.
Bertitik tolak daripada itulah, ade je mase dan ketikenye, setting urat pinggang koi ni asyik tak betoi je...tokleh pantang tersilap aje...mulalah sakit semule.
Ade masenye, popalih sakitnya...sampai 1-2 minggu ...dan ade masenye hilang dalam 2,3 hari je...
Nak ditakdirkan, pagi tadi, mulenya koi nak korek longkang kat jalan masuk ke projek te, tapi driver biho tu tak dapat pulak.
Jadinya, koi pegi jugak le projek te dengan membawa cop untuk koi tuai sendiri buah sawit yg dah banyak merah dan masak te...
Nak dijadikan malangnye, tengah2 cop sawit, tetiba je sakit pinggang tu datang kembali. Mungkin gamoknya, koi takde pengalaman mengecop buah sawit ni menyebabkan kedudukan badan tak balance dengan hayunan tangan menyebabkan setting urat pinggang tu lari...
Apa nak kabor.....tuhan jelah tahunya betapa azabnya koi meneruskan keje kebun tu dalam keadaan tak ubah gaya macam robot tengah berjalan.
Nok berenti buat keje tu karang, rase rugi pulak sebab dah hampir separuh koi kejekan. Nak upah budak indon pulak, tak padan lalu sebab koi dah tak banyak buah yg belum dituai lagi..
Nok tak nok.....teruskan jugak le dalam keadaan senget-menget mengutip buah dan mengecop pelepoh te...
Kebetulan pulak cuaca hari ni redup sikit, tengok jam rupanya dah pukul 1 lebih...padan le koi rase tak berdaye sangat meneruskan keje. Nak berjalanpun semacam je hogeinye...
Kire punya kire...dapat le 107 tandan yg koi dah kumpulkan kat platform....dan masih ade lagi dalam 1/4 pokok yg belum koi tuai buahnya...
Terpakse le...balik ngajor esok koi sambung balik keje2 menuai buah tu walaupun pinggang koi ni masih lagi sakit...
Gonekan...alang2 dah buat, bior sampai habis....sekurang2nya dapat sikit modal utk upah gali parit tu nanti dah kire ok dah...
Tapi, kalo koi tahu gini jadinye tadi....lebih baik pada awalnye, koi upah aje budak indon buat keje tu. Tak sangka pulak yg cop sawit pokok kecik ni bapok le azabnya....gamoknye koi ni hanya pandai menanam dan menjaganye,je tapi bab mengeluarkan hasilnya...bapok le bangsatnye....
Hai entah le....rupanya bukan senang nak cari duit ni yak...padan le, keje2 mengecop buah sawit ni kebanyakannya buruh luar dr luar je....bebudak tempatan langsung tak berminat. Mungkin disebabkan pinggang org kite ni dah banyok yg lari settingnya menyebabkan keje2 menui buah sawit ni diserahkan kepada org indon dan bangla.....gamok koi le....
Sekian....
9 comments:
Salam cikgu - Gitu laa kabor dik org tu.. bukan senang nak jadi senang tak susah nok jadi susoh. Hok betul mengkala dah masuk umo veteran nei macam bender datang kadang sabit sikit aje nyer jem sudah 3-4 hari haru. Apa pun semangat aok tu ttp kawan puji juge.
Salam cekgu, memolek wei jangan sampei berpapoh keluwor kebon sudoh.
masaeloh pinggang nih rasa koi ramei kener, orang aseng ter mungken hati kering nok cari duwet, diyer bedei cukop2 rasa koi.
Berubatlar deras2 sebelom melarat.
cikgu salam....
kalau gtu kena pegi wat allignment ar, jangan lari banyak sangat..
cuti sok bio koi je la ngecok ngn manan..he2
salam..
goner ter
sakit pinggang pulok ke?
kalau koi makan panadol jer..
haa belajar ngecop buoh sawit.. koi sampai sekarang tak pandei nyabitnya
alahhai entoh le....ade mase badan nih sihatnye popalih, ade ketikanye, tok rhot lalu....
maklum le umur dah meningkat tue....macam2 hei yg berlaku....
koi tgok budok lombok ikat pinggang mereka kala buat keje ladang ni..petua elak sakit pinggang kot?
Moh kita masuk SPA je cikgu.. hehe!
Post a Comment